Ίσως ασχολείσαι με την κηπουρική. Ίσως έχεις γλάστρες στο μπαλκόνι. Μπορεί και μποστάνι στην ταράτσα ή στον κήπο, αν είσαι μερακλής. Ίσως βέβαια να έχεις μόνο έναν κατακαημένο φίκο που ζει ακόμα από θαύμα. Σε όποια κατηγορία κι αν ανήκεις, την επόμενη φορά που θα βράσεις αβγά, μην πετάξεις το νερό. Ούτε και τα τσόφλια! Και θα σου εξηγήσουμε αμέσως γιατί:

Το μυστικό είναι στο κέλυφος

Το κέλυφος του αβγού αποτελείται κατά κύριο λόγο από ανθρακικό ασβέστιο, το οποίο είναι απαραίτητο για τη σωστή ανάπτυξη των φυτών αλλά και τη ρύθμιση του ph του εδάφους. Το αγαπούν πολύ οι ντομάτες, οι μελιτζάνες αλλά και οι καλλιέργειες που θέλουν αλκαλικό έδαφος πχ κουνουπίδι, σέλινο, αγγούρι, πεπόνι κα.

Μπορούμε λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε τόσο το νερό μέσα στο οποίο βράσαμε τα αβγά μας όσο και τα τσόφλια, για να εμπλουτίσουμε το χώμα στις γλάστρες ή τον κήπο με ανθρακικό ασβέστιο!

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα βράσεις ένα αβγό, κράτησε το νερό, άφησε το να κρυώσει και πότισε με αυτό το γλαστράκι της κουζίνας!

Και τα τσόφλια; 

Με τα τσόφλια του αβγού μπορούμε να φτιάξουμε το δικό μας εδαφοβελτιωτικό αλλά και ένα φυσικό απωθητικό σαλιγκαριών και λοιπόν σκουληκιών:

Κρατάμε τα τσόφλια των αβγών που καταναλώσαμε (τσόφλια από ωμά ή ψημένα αβγά) σε στεγνό και ξηρό μέρος, ώστε να στεγνώσουν καλά και να μην μουχλιάσουν. Μόλις συγκεντρώσουμε ικανοποιητική ποσότητα, τα θρυμματίζουμε στο μπλέντερ μέχρι να γίνουν χοντροκοπανισμένη σκόνη. Πασπαλίζουμε με τη σκόνη το φυτό και το χώμα γύρω του. Τα σαλιγκάρια που καταστρέφουν τα τρυφερά φυλλαράκια των φυτών μας θα μείνουν μακριά από τα λαχανικά μας!

Την ίδια σκόνη μπορούμε να την ανακατέψουμε με το χώμα φύτευσης ώστε να το εμπλουτίσουμε με ασβέστιο. Εναλλακτικά, αν έχουμε κομποστοποιητή δεν ξεχνάμε να ρίξουμε τα τσόφλια των αβγών μαζί με τα υπολείμματα λαχανικών, καφέ κτλ, ώστε να ενισχύσουμε το κομπόστ μας.

Τέλος, το κέλυφος του αβγού μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν μικρό γλαστράκι για να φτιάξουμε το σπορείο μας, αντί για τα πλαστικά κυπελλάκια φυτώριου που χρησιμοποιούνται συνήθως:

Βάζουμε λίγο χώμα και τους σπόρους μας σε μισά τσόφλια αβγών στις χάρτινες αβγοθήκες τους. Ποτίζουμε και παρακολουθούμε τα σποράκια να μεγαλώνουν και να βλασταίνουν. Όταν έρθει η ώρα να τα μεταφυτεύσουμε, ανοίγουμε μια μικρή τρύπα στο χώμα, τοποθετούμε το αβγό-γλαστράκι και καλύπτουμε με χώμα τη βάση του φυτού. Καθώς το αβγό αποσυντίθεται φυσικά στο χώμα, απελευθερώνει ανθρακικό ασβέστιο και νιτρώδη που θα αποτελέσουν τροφή για τα νεαρά φυτά!

… Μην ξεχνάς λοιπόν, δεν πετάμε τίποτα και όλοι- άνθρωπος, φυτά, πλανήτης είναι κερδισμένοι!

…εκτός ίσως από τα σαλιγκάρια 😉